Από το Vendeta
Τα παιδιά έχουν μπει πλέον σε ένα σκοτεινό τούνελ χωρίς επιστροφή, αφού η παιδεία τους, ο τρόπος ζωής και ψυχαγωγίας τους τα οδηγούν σε ψυχολογικές ανεξέλεγκτες καταστάσεις, επικίνδυνες για τον εαυτό τους και κάποιες φορές και για τους άλλους. Δείτε αυτόν τον 15χρονο που αυτοκινηματογραφεί τον εαυτό του όταν αγοράζοντας ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι που δεν τον ικανοποίησε, ξεσπάει βρίζοντας και τραυματίζοντας τα χέρια του... Αυτά τα παιδιά δεν παίζουν πια στο χώμα, δεν σκαρφαλώνουν σε δέντρα, δεν...ξέρουν άλλη φύση εκτός από αυτήν που βλέπουν στη τηλεόραση, μιλούν μόνο με το κινητό, αποκτούν φίλους (κάποιες φορές που τους οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς) μέσω του ίντερνετ και η ζωή τους είναι ένα συνεχές κλικ...
Ομογενής φίλος μου είπε ότι το καλοκαίρι θα στείλει τον γιό του στην Ελλάδα, στο χωριό που κατάγεται, να τρεχαλίσει στα χωράφια, να παίξει κρυφτό και κυνηγητό με τα άλλα παιδιά, να ξεφύγει από την ακινησία του κομπιούτερ και τα ηλεκτρονικά παιγνίδια... Με ρώτησε αν θα κάνει καλά, τί να του απαντήσω, ρωτάω εσάς πατριώτες, υπάρχουν ακόμη φυσιολογιά παιδιά στην Ελλάδα, υπάρχει χώμα, υπάρχουν πουλιά στα δέντρα ή μόνο περιστέρια και δεκαοχτούρες στις πλατείες και στις ταράτσες;
Αλλά τί να σας ρωτήσω, αφού σε μια έρευνα που έγινε διαπιστώθηκε ότι τα περισσότερα παιδιά έχουν πάψει να παίζουν έξω από το σπίτι, μένουν καθηλωμένα στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και πάνε κι΄έρχονται στο σχολείο (μακράν πρώτα τα ελληνόπουλα) με ένα κινητό στο χέρι. Έρευνα που έγινε έδειξε ότι και σπιτίσια σκυλιά βλέπουν τηλεόραση, για να είναι κοντά στα παιδιά που υπεραγαπούν, ιδίως όταν έχει μίκυ μάους με ζώα.
Τα ηλεκτρονικά και τα κινητά τηλέφωνα απομάκρυναν τα παιδιά από το παιχνίδι έξω από το σπίτι και κυρίως από το βιβλίο, το παραμύθι της γιαγιάς και τα παίρνει ο ύπνος με ένα τηλεκοντρόλ στο χέρι...
Πάω κι΄εγώ για ύπνο με το τηλεκοντρόλ στο χέρι... Καληνύχτα...
ΠΗΓΗ
Τρίτη 24 Νοεμβρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν είδα το βίντεο. Δεν νομίζω ότι θα το άντεχα….Πολύ καλά τα λέει η ανάρτηση. Μόνο που τα πράγματα θα γίνουν ακόμη χειρότερα, εφιαλτικότερα («να δεις τι σού ‘χω για μετά!» όπως λέει το τραγούδι). Και ο ένοχος έχει όνομα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλήμων